Badkamergalm

De vijfde editie van de eerste jaargang van de Badkamergalm was weer verrassend. Het stapellied van Jan-Willem van Velzen (dat is een lied a la Catootje naar de Botermarkt) was een groot succes. Alles kwam voorbij, de Albert Heijn en het Badhuisplein tot Happy Snack en een kippenhok en dan als refrein: Ooh, die moohooie (3x) Leidsebuurt!
De avond werd geopend door het trio Tout Miel dat, omdat het thema meezingen was,ook echt populaire franse liedjes bracht. Het publiek voelde zich niet te beroerd om Non, je regrette rien mee te brullen. Hun pianist speelde daarna nog drie eigen nummers.
Na de pauze een wat merkwaardig optreden van 'de kleine Friese Mug', die waarschijnlijk denkt dat er een stand-up comedian in hem schuilgaat. Ik begreep het niet helemaal, maar goed, daar is een open podium ook voor. Ferenc Schneiders las een zelfgeschreven verhaal voor over een professor en een operazangeres, zo toch aanhakend bij het thema. Hij heeft een prettige voorleesstem en het verhaal had een leuke onverwachte twist. Laatste nummer van de avond werd gezongen door de 3 J's, de twee Jan Willems en Jarvis zongen een ode aan de Leidsebuurt op de melodie van Ooh, Waterlooplein, een waardige afsluiter van het seizoen.