donderdag 27 april 2017

Koningsdag 2017

 Koningsdag 2017: zonnig met een koude wind. En met veel muziek in de stad. Van alle podia in Haarlem die wij zagen was het op het Nieuwe Kerksplein met Irrational Library op het podium toch het gezelligst.
Op de foto zanger Joshua Baumgarten met dochter Pippi die spontaan het podium op kwam lopen. Geen enkele last van plankenkoorts, dat belooft wat.

maandag 24 april 2017

Bloemencorso

Zoals bijna elk jaar was het met het bloemencorso koud en guur, maar ook kleurig en geurig.
Mijn persoonlijke favoriet: deze levensgrote badeend met zijn aandoenlijke kapseltje.

zaterdag 22 april 2017

Open Badkuip

Dat was weer een mooie avond gisteren in het Badhuis. De Open Badkuip begon deze keer met het Fagotorkest Haarlemmerhout, zo'n vijftien man/vrouw. Ze speelden veelal klassieke en wat stemmige nummers. Heel bijzonder om te horen. De andere acts duurden allemaal wat korter en waren weer zeer divers. Zo waren daar De mannen van maandag, het bandje van Christine Peursum en Hannes Kuiper. Verder trad er een duo op, broer en zus, met fagot en harp en Rob Borst bracht een heel eigen wijze van 'Ben ik te min' ten gehore. Een ontdekking was het trio Pampam (of Bambam? ik heb het niet goed verstaan), met een paar jazznummers. In a sentimental mood van Duke Ellington speelden ze prachtig (en ik hou helemaal niet van jazz!) Wat een talent, ze waren allemaal piepjong, ik denk tussen de 12 en 16! (foto)
Uitsmijter van de avond waren Roelof Ruis en Maarten Eysker op accordeon en gitaar, een geweldige combinatie. Ach, je hoeft helemaal niet naar de Heineken Music Hall om een mooie muziekavond te hebben.

vrijdag 21 april 2017

20th Century Women

Wat een mooie sfeervolle film: 20th Century Women. De 55-jarige Dorothea woont samen met haar 15-jarige zoon Jamie  en huisgenoten Abbie en William. Dorothea voelt Jamie van zich wegdrijven en vraagt Abbie en buurmeisje Julie om haar te helpen Jamie te laten opgroeien tot een goede man. Dorothea is zelf vooral nieuwsgierig, wordt niet gauw kwaad maar verbaast zich vooral. Zo vraagt ze of ze eens mee mag met Abbie naar een punkconcert en als Jamie er een paar dagen vandoor gaat met Julie zegt ze alleen maar: had het even gezegd dan zat ik niet met het eten.
De kettingrokende Dorothea is een fantastische rol van Annette Bening. De film is warm en geestig en de interieurs (de film speelt in 1979) zijn erg aangenaam. Maar wat de film af maakte zijn de voiceovers van de hoofdpersonen waarin ze vooruitblikken op hoe hun leven zal verlopen (of eindigen). En laat ik de muziek niet vergeten: Talking Heads en Black Flag maar ook Louis Armstrong en Duke Ellington, het zorgt allemaal voor de bijzondere sfeer in de film.

maandag 17 april 2017

Doornroosje

Mooi optreden gezien in Doornroosje, Nijmegen: Sue the Night speelde met haar band nummers van haar nieuwe CD Wanderland en natuurlijk ook ouder werk. De zaal was opvallend rustig, en helemaal toen zij een nummer in haar eentje speelde. Haar stem doet een beetje aan de Cocteau Twins denken, zo helder en scherp.
Voor ons was het voorprogramma niet minder belangrijk: Severin Bells, daar zijn ze weer. Een uitstekend optreden met onder andere een strakke uitvoering van Run run run.

zaterdag 15 april 2017

Pasen!

Het is bijna zover, Pasen. Deze haasjes zijn zich vast druk aan het optutten.

donderdag 13 april 2017

Keekwolk

Toepasselijke kunst in de Vishal: naast de echte kermis op de Grote Markt hebben hier kunstenaars hun kermistenten opgeslagen. Compleet met waarzeggers, spookhuis, pierrot en troep op de grond. Werk van onder andere Piet Zwaanswijk, Georg Anderson en Ap Esenbrink, Zeker de moeite waard om even binnen te wippen.

woensdag 12 april 2017

Kermis

Hoewel het nog in geen weken Koningsdag is wordt de kermis op de Grote Markt alweer opgebouwd. Voordeel van zo'n nog niet uitgepakte kermis waarbij je niet afgeleid wordt door de schetterende muziek is dat je nu details opvallen die je nog nooit gezien hebt. Zoals deze gezellige kitscherige beestjes die de draaimolen (of iets anders, dat is nu nog niet duidelijk) sieren.

dinsdag 11 april 2017

Kloostergangen

We lopen in de Kloostergangen rond waar een leuke expositie is van het Grafisch Atelier Haarlem samen met Kunst Zij Ons Doel. Het thema is Haarlem, wat je heel breed kunt interpreteren. Zoals op de foto: Portret van een Haarlemse vriendin van Frouwina de Graaff, geschilderd op een houten paneel, de scharnieren zijn opgenomen in het schilderij.
Ondertussen wordt er ook getrouwd. In de binnentuin van het stadhuis verschijnt een in perzikkleur gekleed bruidje om te poseren met haar vriendinnen. De familie staat toe te kijken, de oudere vrouwen zijn gekleed in lange jassen en hoofddoeken, de jonge meiden in spannende leren jasjes. Twee mannen begroeten elkaar met een handdruk en een kleine buiging waarbij ze met hun hoofd elkaars voorhoofd even aantikken, rechts, links.

zondag 9 april 2017

Moving images, de media

Vanochtend vertelde Gert de Graaff in de Filmschuur over beeldtaal. Wat is nieuws, wat is nepnieuws? Hoe wordt de kijker bedrogen, al of niet opzettelijk? Hoe belangrijk is filmmontage?
De Graaff moest er even inkomen maar toen werd hij steeds enthousiaster over zijn onderwerp dat hij met veel voorbeelden illustreerde. Een belangrijk persoon wordt groot in beeld gebracht, veel ruimte boven het hoofd van iemand geeft de indruk minder belangrijk te zijn en de plaats rechts in beeld is de plek waar ons oog het eerst heen geleid wordt. Photoshop is van alle tijden maar in deze tijd wordt het steeds moeilijker om te beoordelen of een foto 'echt' is. Ook de uitsnede kan heel belangrijk zijn, wat laat je wel zien en wat niet. Bovendien is je oog lui en wordt je snel afgeleid. Dat demonstreerde hij met een filmpje waarin een detective drie mogelijke verdachten bij een lijk ondervraagt. Omdat je er zo op gericht bent uit te vinden wie de dader is zie je niet dat onder je ogen de detective een andere jas aankrijgt, dat een bos bloemen en de schilderijen aan de muren verwisseld worden en zelfs het lijk zelf! Grappig, maar ook onthutsend. Tot slot liet hij ons zien hoe je ruw materiaal op wel heel verschillende manieren tot een film kunt smeden, hilarisch!
Zelf doet de Graaff natuurlijk ook aan manipulatie door ons met een wel heel aantrekkelijke foto van zichzelf naar de Filmschuur te lokken. Het zij hem vergeven.

vrijdag 7 april 2017

Museum in bloei

Als je van bloemen houdt moet je beslist binnenkort eens naar het Frans Halsmuseum. Of beter, elke twee weken naar het museum want dan zijn de weelderige boeketten die overal in het museum staan waarschijnlijk weer ververst met bloemen die op dat moment in bloei staan.
Behalve de vazen die het Frans Hals zelf bezit hebben ook studenten van de Rietveld werk gemaakt waarin bloemen passen. Museum in bloei, tot 21 mei.

woensdag 5 april 2017

Der Pinsel hat gesprochen

Ze zijn gek en grappig en nogal expressief, de schilderijen van de Duitse Johannes Grützke. Er is op dit moment een tentoonstelling van hem in Museum More. De schilderijen zijn vaak groot en worden (ik citeer de tekst in het museum) 'bevolkt door nogal onbeholpen mannen en welbevleesde vrouwen in onmogelijke barokke poses'.
Van een langslopende gids ving ik op dat Grützke zichzelf vaak als model neemt en veelal 'Kettenbilde' maakt. Ze bedoelde daarmee dat er in zijn werk altijd meerdere figuren voorkomen die elkaar aanraken of vasthouden en vaak ook nog iemand die net uit beeld is. Soms wordt zelfs het publiek het schilderij in gewenkt. Grützke maakt de mens niet mooier dan hij (zij) is, de voeten zijn paarsbeaderd, de nagels dik en brokkelig, de vetrollen niet te omzeilen. Toch of juist daardoor zijn de figuren aandoenlijk.
Op het schilderij Menschen und Würste wandelt de schilder zelf het schilderij binnen, ook weer zoiets grappigs.
Nog te zien tot en met 11 juni.

zondag 2 april 2017

Into the woods

Je husselt Roodkapje, Assepoester, Joris en de bonenstaak en nog wat sprookjes door elkaar en dan krijg je de voorstelling Into the woods. Op het toneel zit een compleet orkest en er zijn zo'n dertien spelers, logisch dat de kaartjes prijzig zijn. In het begin is het even moeilijk de teksten te verstaan en moet je er ook even inkomen maar dan ga je moeiteloos mee in de verwikkelingen rondom een kinderloos bakkersechtpaar dat een rood kapje, een muiltje van zuiver glas en nog wat dingen moet verzamelen om een kind te kunnen krijgen. Laus Steenbeeke figureert als verteller en leidt het verhaal in goede banen. Daarnaast schitteren vooral Paul Groot als charmeprins en Elise Schaap als doortastend Roodkapje.
De voorstelling is voor de pauze eigenlijk al helemaal afgerond. Het stuk na de pauze is er een beetje met de haren bij gesleept lijkt het. Maar als geheel: mooie muziek, prachtig gezongen en vrolijk theater.