maandag 6 februari 2017

Het Draaiorgelmuseum

Midden in het industrieterrein van de ongezellige Waarderpolder staat een museum. Het is klein, maar bijzonder. Het is het Draaiorgelmuseum. Hier, in een grote loods, staan ongeveer tien draaiorgels opgesteld van klein tot heel groot. Gisteren raakte ik er verzeild met mijn tekenclubje en keek mijn ogen uit. Het grootste orgel is het Kunkelsorgel, meteen ook de fraaiste. Gebouwd in 1909, 9 meter lang en voorzien van een fraai Art Deco front. Dit orgel was dan ook geen straatorgel maar een danszaalorgel.
De orgels laten om de beurt van zich horen en doen je terug denken aan de tijd dat het orgel door de straat kwam en dat de orgelman zelf nog draaide en langs de deuren kwam met zijn mansbakje.
Dit museum heeft zo zijn eigen publiek. Naast ons zit een oudere vrouw gekleed in een lange strokenrok fanatiek te breien. Haar man, met platte pet, zou zomaar zelf orgeldraaier geweest kunnen zijn. Hij zit stil aan zijn tafeltje te luisteren. Aan de andere kan wordt een verjaarsfeestje gevierd. De jarige, een oudere vrouw met een gele gestipte feesthoed op zit te glunderen als één van de orgels 'Lang zal ze leven' speelt. Een gezellig babbeltje maken is moeilijk met de harde muziek maar dat mag de pret van de jarige niet drukken.
Verderop bij het Carillion, het orgel dat vandaag in de picture staat, staan de echte liefhebbers met een pilsje in hun hand te luisteren en zich met de techniek te bemoeien.
Op de zeer informatieve website lees ik dat straatorgels nergens anders ter wereld in deze vorm voorkomen dan in Nederland en dat ze misschien wel beschermd erfgoed gaan worden. Nou, dat is  wel een museum waard!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten