Eerste Hulp bij Kunst

Vanavond was de derde lezing in een serie van drie in het kader van Eerste Hulp bij Kunst: Adriaan van Dis en Nina Polak over moeders in romans. In de Doelenzaal van de bieb ondervroeg Toef Jaeger ze over de rol van moeders in hun boeken, respectievelijk Ik kom terug en We zullen niet te pletter slaan.
Nina Polak vertelde veel geleerd te hebben van het schrijven van haar boek, met name over bloedbanden en de rol van de biologische moeder. Van Dis had een vreselijk schuldgevoel toen hij zijn boek schreef, en worstelde steeds met de vraag: mag ik dit mijn moeder aandoen. Hij wilde met het schrijven van het boek iets terugkrijgen van de gekke, excentrieke grappige moeder die ze was toen hij zestien was.
De stemming was geanimeerd, vooral van Dis strooide met kwinkslagen. Toen er geen vragen meer kwamen uit het publiek was zijn commentaar: 'ik weet zéker dat er straks als ik aan die tafel zit te signeren er mensen naar me toe komen die zeggen: wat ik eigenlijk nog had willen vragen...'