Plantenbescherming

Je snapt niet waarom sommige supermarkten planten verkopen en er vervolgens niet meer naar om kijken. Hele rekken naar water smachtende planten zie je soms staan, zo zonde. Die kunnen allemaal zo weggekieperd worden. Vanmorgen kon ik het niet langer aanzien en nam dit chrysantje onder mijn hoede. Mijn hele tuin fleurt er van op. Zijn broertjes en zusjes zijn waarschijnlijk inmiddels al overleden.
Misschien moeten we een plantenbescherming oprichten, zoiets als de dierenbescherming.

Zweeftruc

Je snapt het natuurlijk wel dat het een trucje is, zo'n zogenaamd zwevend standbeeld, maar toch. In Luxemburg zag ik een hele mooie, een soort drietrapszweefbeeld en omdat wij in het zicht op een terrasje zaten wachtte ik geduldig op de ontknoping. Er is tenslotte een eind aan de inhoud van je blaas of gewoon aan je uithoudingsvermogen als standbeeld. Ooit zou de zaak ontmanteld moeten worden.
Maar helaas. Toen het moment daar was onttrok een grote blauwe doek de verkleedpartij aan het zicht. Flauw.
Niettemin knap, ik doe het ze niet na om daar uren in dezelfde houding te staan in de hete najaarszon.

Halve van Haarlem

Ooit heette het Trosloop, daarna Zilveren Kruis Achmealoop en tegenwoordig De Halve van Haarlem, de halve marathon die vandaag gelopen werd. Vandaag voor de dertigste keer alweer. Onveranderlijk gewonnen door een kleine lichtvoetige Afrikaan.
Op de foto was nog even niet duidelijk welke van de twee het zou worden en dat maakt ook helemaal niet uit, het is gewoon een gezellig Haarlems gebeuren.

Nationale Kringloopdag

Hoe maak je reclame voor jezelf zonder budget? Heel simpel, je annexeert een bushokje en bouwt daar een tafereeltje op et voilà, een opvallende aankondiging van de Nationale Kringloopdag volgende week zaterdag. Kringloopbedrijf Rataplan kwam op dit simpele idee.
 (Was) te bezichtigen aan de Zijlvest in Haarlem.

Fietsnostalgie

Plotseling viel  het me op dat je nooit meer een puber, laat staan een volwassene, bij iemand achter op de fiets ziet zitten. Zouden mijn kinderen weten hoe dat voelt, die ribbels van de bagagedrager in je billen? Of hoe zwaar het trappen was met je vriendinnetje achterop? 'Als we op de helft zijn moet jij!'
 En al mijmerende dacht ik aan vroeger (oma vertelt), als je een iets te grote fiets kreeg en je vader daar heel handig blokken op de trappers zette zodat je er toch bij kon. Of even iets afgeven in een winkel, de fiets die geen standaard had parkeren met één trapper leunend op de stoeprand. Die fiets hoefde toen ook nog  niet op slot. En waar is trouwens die rieten kindermand gebleven waar je zo handig je peuter in kon meenemen?

Fietseneik

Kijk wat een geinige fietsenstalling! Gezien in Luxemburg bij het Mudam. Bedacht door David Dubois, what's in a name. Naast de gebruiksfunctie is de Chêneavélos of Fietseneik ook bedoeld als 'levensstam' voor allerlei planten die erop (zouden kunnen) groeien.
David laat de fietsen lekker ruim uit elkaar staan en dat kan ook best, er fietst toch haast geen mens in Luxemburg.

Lucia de B.

Je weet hoe het afloopt, de geschiedenis van Lucia de B. maar toch blijft de gelijknamige film spannend. Paula van der Oest verfilmde het verhaal van Lucia de Berk die verdacht werd tijdens haar werk in een ziekenhuis vele jonge kinderen te hebben vermoord. De aanklacht werd gebaseerd op het feit dat zij vaak in de buurt was van de sterfgevallen en op aannames en stemmingmakerij. Zelfs toen toxicologisch rapport uitwees dat tenminste één baby niet was vermoord bleef rectificatie uit. Na eindeloze rechtszittingen is ze uiteindelijk toch vrijgesproken.
Meeslepende film met prima spel van Ariane Schluter als de afgetobde Lucia.

Mudam Bernsteinzimmer

In het bijzondere museum Mudam in Luxemburg is één zaal knalblauw geschilderd, vloer en wanden, alles is helblauw. Midden in de zaal staat een vurenhouten hokje. Als je er binnenstapt valt je mond open: het is een timmermanswerkplaatsje en alles, maar dan ook alles is van hout gemaakt. De spijkers op de werkbank, de radio, de stofzuiger, de gereedschapskist, de stekkerdozen en zelfs de pin-ups die op de kast hangen zijn van hout. Niets is echt verfijnd afgewerkt, zo is het jasje dat aan een spijker hangt zeer herkenbaar maar heel grof uitgevoerd.
Istvan Csakany maakte dit werk, Bernsteinzimmer, een soort heiligdom voor de knutselende man als ik het goed heb begrepen. En wat knalt dat blauw je tegemoet als je het huisje weer uit stapt. Een bijzondere ervaring!

Mudam

Mudam is een samentrekking van Musée D 'Art Moderne. Dit museum voor moderne kunst staat in Luxemburg en is gebouwd in 2006 als prestigeobject om Luxemburg op de culturele kaart te zetten. Volgens mij is dat uitstekend gelukt, het is een fantastisch gebouw. Op de fundamenten van het oude Fort Thüngen is het nieuwe gebouw geplaatst, een fraai contrast tussen oud en nieuw.
Van binnen is het gebouw veel ruimer dan je buiten zou vermoeden. De hoge driehoekige zalen hebben veel glas waardoor het licht naar binnen valt. Omdat er per zaal vaak maar één werk is geëxposeerd krijgt dat alle aandacht.
De titel van de tentoonstelling die er nu staat is Damage Control, Art and destruction since 1950. Het eerste wat je ziet als je binnenkomt is een vleugel die door zijn poten is gezakt, volkomen vernield. Op een begeleidend filmpje zie je kunstenaar Raphael Montanez Ortiz op de vleugel spelen waarna hij een elektrische zaag pakt en de vleugel te lijf gaat. Het publiek, op stoeltjes, kijkt aandachtig toe. Bizar.
Verder op de tentoonstelling onder meer: drie foto's van Ai Weiwei die een kostbare vaas uit zijn handen laat vallen, kunstenaars die hun werk verbranden of verscheuren en een filmpje van Yoko Ono die haar beha kapot laat knippen. Heel apart is een slow-motion filmpje waarin een lieflijke vrouw gekleed in een zomers jurkje met een bloem in haar handen langs een stoet geparkeerde auto's dartelt en vervolgens uit het niets de ramen van de auto's inslaat begeleid door een dromerig muziekje.
De hele tentoonstelling komt prachtig uit in het gebouw en is bijzonder intrigerend.

Nederlandse Dansdagen

Je kijkt toch raar op als je een handtasje wilt uitzoeken bij de Bijenkorf en er komen drie mannen in onderbroek voorbij dansen.
Binnenkort zijn de Nederlandse Dansdagen en de Bijenkorf in Maastricht haakte daar vandaag op in met korte dansvoorstellingen in de winkel. Echt een leuke verrassing.

Dorsvloer vol confetti

De film Een dorsvloer vol confetti is gemaakt naar het gelijknamige boek van Franca Treur. Het is 1988. In een zomers Zeeland zien we Katelijne, een meisje van een jaar of twaalf, enige dochter in een groot, zwaar christelijk boerengezin. Katelijne verzint graag verhalen en zij is daarmee het buitenbeentje in het gezin. Tijdens een logeerpartij bij een tante in Rotterdam ziet ze een glimp van een ander soort leven.
Ik vond het een boeiende film, maar het scheelde waarschijnlijk wel dat ik het boek heb gelezen. Een mooie rol voor het Hollandse landschap en Hendrikje Nieuwerf speelt een werkelijk hartveroverende Katelijne.

Smederij Felix

Smederij Felix, niet alleen voor je traphekje, maar ook als je een krul in je spatbord wilt.
Is ie niet leuk, deze fiets?

Windowdressing

De scholen zijn weer begonnen en in de etalage van schoenenwinkel Clarks hangen deze papieren schoolkleren. Leuk gemaakt!
Gezien in Edinburgh.

Huis Barnaart

Er zijn toch nog steeds nieuwe schatten te ontdekken. Tijdens het monumentenweekend was ik in Huis Barnaart, aan de Nieuwe Gracht nummer 7. Een schitterend pand dat momenteel wordt gerestaureerd. De kamers zijn gedecoreerd volgens de laatste mode in 1805. Dat betekent: mythologische voorstellingen als wandversiering, goudkleurige zijde op de muren en rijk bewerkte stucplafonds. In de Erkerzaal staan nog twee originele kolomkachels.
In het souterrain is de historische keuken, compleet met waterpomp en ingebouwde oven.
Maar, het mooiste van het hele huis: achterin de flinke tuin bevindt zich een koetshuis waarin zomaar iemand woont..... stel je voor.

Knip en plak

Ooit zag ik al een product van deze dames bij Muys in de etalage hangen: een gigaknipsel van Claire en Hesje, die samen Knip en film runnen. Vandaag gaven de dames bij de bieb een workshop en kon ik zelf meedoen.
Gezellig hoor, lekker fröbelen terwijl ondertussen diverse koren hun liedjes lieten horen. Het thema was monument en vervoer, en je kon een gebouw of een transportmiddel knippen en die op een grote plattegrond van Haarlem plakken. Door de eenvoudige vormen en heldere kleuren is het effect bijzonder en je hoeft er echt niet heel handig voor te zijn.

023uur

Het blijft jammer dat 023uur, de opening van het culturele seizoen, samengaat met veel te veel andere activiteiten voor één weekend, maar ja.
Ik zag 23 minuten passie, interviews door Frenk van der Linden in de Philharmonie. Het is een geweldige formule, 23 minuten praten met een bekend persoon over diens vaak onverwachte passie. Alhoewel, van Bart Chabot is het niet echt verrassend dat hij rock en roll als passie heeft, maar van Tatjana Simic zou je toch niet verwachten dat zij geïnteresseerd is in spiritualiteit. Met enige zelfspot vertelde ze dat ze vooral bekend is van Flodder en 'kalenders', maar zich dagelijks afvraagt wat er nog meer is op aarde. (Zijzelf bleek ook weer de passie van iemand in de zaal die zeker wel 200 foto's van haar gemaakt heeft maar dit terzijde). De passie van Beatrice van der Poel is de stem. Zelf is ze ook stem-actrice en ze wist mooi te vertellen hoe en met welke toonhoogte je iemand kan verleiden of afschrikken.
De meest bizarre passie waar ik vanavond van hoorde was die van Douwe Draaisma. Hij is gefascineerd door post-mortem foto's, foto's die van iemand zijn genomen na zijn dood, waarop de overledene 'poseert' alsof hij nog leeft. Vroeger was dit vaak de wens van de familie als er geen foto's van de persoon bestonden. De overledene werd in een tuig gehesen en zo overeind gehouden, oogleden werden open gelijmd en met vaseline gedruppeld en de fotograaf zakte net zolang door zijn knieën tot hij de blik kon vangen. We kregen wat voorbeelden te zien, die nogal verschillend waren. Een jongetje, ogenschijnlijk een gezond kereltje, leunend tegen een hek, ouders bij hun op het oog slechts zieke dochter, en twee mannen, staande naast elkaar, de één zijn hand op de schouder van de ander. Allebei al overleden toen de foto werd genomen.
De laatste vraag van Frenk van der Linden aan Douwe Draaisma was: 'Als jij overlijdt, mogen we dan... ?' Maar, nee, het mocht niet.

The immigrant

Sfeervol drama, de film The immigrant van James Gray. Het is 1921. Ewa en Magda, twee Poolse zussen, zijn op Ellis Island aangekomen op weg naar een nieuw leven in het beloofde land. Daar wordt Magda uit de rij gehaald omdat ze waarschijnlijk ziek is. Ewa is wanhopig en wil alles doen om weer met haar zus herenigd te worden. Ze ontmoet Bruno Weiss, theaterdirecteur annex pooier en hij leidt haar, via theateroptredens, de prostitutie in. Bruno is verliefd op haar maar Ewa is meer gecharmeerd van zijn neef Orlando. Dat leidt tot een dramatische ontmoeting tussen de twee neven.
Mooi gefilmd en een boeiend verhaal. Toch wordt het drama wat erg overheerst door de smachtende blikken van Ewa, gespeeld door de beeldschone Marion Cotillard. En kan iemand me uitleggen hoe het met dat pistool zat?

XL

In Drenthe zagen we deze megastoel, zomaar in iemands voortuin, omringd door vlijtig grazende schaapjes die geen idee hadden van de bijzonderheid van het formaat.
En, zoals dat gaat, opeens zie je dan meer gigameubilair: deze gele keukentafel plus stoelen. Ze staan aan het IJ, vlakbij het Eyemuseum. Het is de 5 Mei tafel van Arne Hendriks, symbool voor saamhorigheid.

Haken

Een ketting met lossen haken, en dan vasten, halve, hele en dubbele stokjes. Alle 50 plus dames weten waar ik het over heb: haken. Geen kind leert het nog op school maar het is weer hartstikke hip.
Ronja Mooij maakte deze gezellige gehaakte raamhanger. Je krijgt weer helemaal zin om zelf aan de slag te gaan.

Andy Goldsworthy

Ik kende Andy Goldsworthy's werk alleen uit boeken, hij maakt land-art, tijdelijke kunst opgebouwd uit stenen, bladeren, stokken en alles wat de natuur schenkt. Hij maakt daar echt waanzinnig mooi werk mee, een rivier van verkleurende bladeren bijvoorbeeld of een sculptuur van ijle takjes. Klik hier voor een idee.
In Edinburgh zagen we deze echte Goldsworthy. Deze kegel staat in de Royal Botanic Garden. Niet zijn meest spectaculaire werk, maar wel redelijk weer- en windbestendig, dus niet al te tijdelijk.

Lucy

Een film die ik thuis beslist niet afgekeken zou hebben, maar die in de bioscoop verrassend spannend was: Lucy, met Scarlett Johansson in de hoofdrol. Studente Lucy wordt door een vage vriend gebruikt om een koffertje met onbekende inhoud af te leveren bij een stel nietsontziende Aziatische drugsbaronnen. Daar kan ze niet meer ontsnappen en er wordt operatief een zakje met een nieuwe supersterk drug in haar buik genaaid. Als het zakje knapt krijgt ze heel heldere inzichten en gaat haar hersenen veel beter benutten, ze verandert in een soort superheld. Door al dit spektakel heen zie je beelden van Morgan Freeman, docerend voor een groep studenten over de eerste aapmens (ook Lucy genaamd), de hele evolutie en het gebruik van hersencapaciteit. Lucy ontsnapt uiteraard en zoekt contact met de professor om haar kennis over te brengen aan hem. De film krijgt dan bijna horrorachtige trekjes, maar alla het is toch allemaal een soort science fiction.
Al met al goed voor een paar uur spanning en vermaak.

Ruigoord

Openbare werken heet de atelierroute van Ruigoord waar ik vandaag terecht kwam. Een bijzonder plekje, Ruigoord. Na eerst door de polder en richting windmolens en opslagsilo's te zijn gefietst beland je in een kleurig en rommelig vrijstaatje, vol fantasie en creativiteit. Stijve rijtjeshuizen zijn beschilderd met complete gedichten en voorzien van kleurige details.
Tussen alle beelden, schilderijen en smeedkunst viel dit op: Jinny Thielsch maakte een fantastisch schaakspel waarvan de stukken gemaakt zijn van oude stekkers, stukjes tak, veertjes en kralen en het bord velden heeft van goudtextiel en nepbont.

Antiekmarkt op de Dreef

'Mag er iets af?' vroeg de vrouw op de antiekmarkt, terwijl ze kippig naar het etiketje op het doosje tuurde. 'Het príjsje kan er af mevrouw' zei de marktkoopman, de grapjas. Verderop deed een vrouw een goeie koop, 'ik ga gelijk naar Tussen kunst en kitsch' riep ze jolig tegen haar vriendin. Ja, hier op de Dreef kun je je slag slaan als je zoekt naar glaswerk, poederdozen, oude koffers of petroleumstellen.
Over twee weken is alweer de laatste antiekmarkt van dit seizoen.

Museum van de Geest

In het Dolhuys hangt een serie foto's die Koos Breukel maakte van personeel en bewoners van de Valeriuskliniek, een psychiatrisch ziekenhuis. Het mooie is dat er geen namen bijstaan en dat je dus niet weet wie personeel en wie patiënt is, wat je onmiddellijk doet stilstaan bij je eigen vooroordelen.

Zelfs bij een heer met een keurig strikje om en een naambordje met dr. Stek ben je geneigd te denken dat het misschien wel een patiënt is die in de waan is dokter Stek te zijn. De foto's zijn haarscherp en op groot formaat afgedrukt, je kunt elke porie zien, het is bijna voyeuristisch.
Even interessant maar weer van een heel andere orde is de expositie Heel erg anders over het autistische jongetje Lennert. Zijn moeder, Shiuan-Wen Chu heeft een graphic novel geschreven over de ontdekking van zijn autisme en hoe ze daar mee om is gegaan. De zwart wit tekeningen zijn helder en bedrieglijk eenvoudig. Ze laat niet alleen haar problemen zien maar ook hoe uniek Lennert is en hoe goed hij functioneert als er op zijn handicap wordt ingespeeld en, niet het minst belangrijk: hoe ze er zelf door is gegroeid. Op de expositie hangen ook de tekeningen die Lennert zelf maakte, tamelijk ingewikkelde technische voorstellingen voor een kind van zijn leeftijd.
Beide expo's zijn te zien in het Dolhuys, dat onder de naam Museum van de Geest voor een bredere programmering kiest.

Magic in the moonlight

De nieuwste Woody Allen speelt zich af in de jaren twintig in het mondaine Zuid-Frankrijk. Stanley (Colin Firth!), alias goochelaar Wei Ling Soo is opgetrommeld om een medium te ontmaskeren, een lieftallige jongedame. Sophie, het medium in kwestie, weet echter opvallend veel te vertellen over de sarcastische Stanley. Het is een romantische komedie dus over het verhaal hoef ik niets meer te zeggen.
Magic in the moonlight is een onderhoudende film, uiteraard op zijn Allen's met veel geklets en gekeuvel. Ook het aanzien waard vanwege de fraaie kostuums, antieke auto's en ensceneringen.

August: Osage County

Geweldige film: August: Osage County. Ouder echtpaar, zij verslaafd aan pillen, hij aan drank, maken elkaar het leven zuur. Als de man verdwijnt komen dochters en verdere familie moeder bijstaan. Vader blijkt zelfmoord te hebben gepleegd en in de dagen rond de begrafenis komt veel oud zeer naar boven. Mooi gefilmd en zeer goed gespeeld, logisch met een topcast met onder andere Meryll Streep, Sam Shepard, Julia Roberts en Juliette Lewis. Een boeiend verhaal over familieverhoudingen. Meryll Streep als de moeder doet af en toe denken aan Edina uit Absolutely Fabulous, zo'n harteloze bitch als ze is, maar ze is nergens over de top. Aanrader.

Royal Botanic Garden (2)

In de Royal Botanic Garden in Edinburgh staan niet alleen antieke kassen maar er is ook een modern informatiecentrum annex restaurant. Het is ruim en royaal opgezet, alles even verzorgd. Buiten een groot overdekt terras dat uitkijkt op een paar strakke vijvers. Binnen  een prachtige houten trap, werkelijk een juweeltje. En, heel origineel, op de houten tafels in het restaurant staat de naam gedrukt van de boomsoort
waar de tafel van is gemaakt.

Royal Botanic Garden

Sinds ik Ionica Smeets, het 'wiskundemeisje', in Zomergasten een beschilderde dennenappel uit haar tas zag toveren waarmee zij de Fibonaccireeks kon aantonen, of in ieder geval duidelijk kon maken dat de natuur niet zomaar iets doet maar heel ordelijk is opgebouwd, zie ik dat steeds weer terug om me heen. Uiteraard ook in de kassen van de Royal Botanic Garden in Edinburgh waar we laatst waren.
Die kassen zijn trouwens het bekijken waard, een enorm antieke glazen gebouw, een soort paleis haast, met een enorme variëteit aan planten, van piepkleine orchideeën tot metershoge palmbomen, maar ook varens, cactussen en waterplanten.