Ik luister mijmerend de conversatie van de kleindochters af. Wat hebben ze toch een leuke onschuldige fantasie.
'Ik was een lief meisjesschildpadje en was vriend met alle zeedieren'.
'In het echt was ik een waterkonijn en jij was mijn baasje'.
'Ik pakte een boekje voor mijn baby'.
'Pas op, er komt een onzichtbare reus, dat is mijn vriend'.
'De mijne ook'.
En dan vanuit het niets: 'Ik pakte een mes en sneed zijn benen doormidden, toen viel ie op de grond'.
vrijdag 1 november 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten