dinsdag 2 juli 2013

Supergelukkig

Ik kan me voorstellen dat Tatjana van Zanten het moeilijk had na publicatie van haar boek Supergelukkig. Het boek speelt in Bloemendaal en levert aardig wat kritiek op de Bloemendalers. Omdat Tatjana haar eigen naam gebruikt voor de ik-figuur en diens man ook Kees heet (Tatjana van Zanten is getrouwd met de schrijver Kees van Beijnum) is het nogal logisch dat niet iedereen snapt dat het hier om fictie gaat. Zelf zegt ze trouwens dat alles in het boek waargebeurd is.
Allereerst is het een soort zedenschets over het leven in een dorp met veel nouveau riche compleet met sappige verhalen over snoeverijen over auto's, woningen en carrières, maar het hoofdthema van het boek is pesten. De dochter van een van de bewoners wordt uitgesloten en gepest op haar school en dat neemt steeds extremere vormen aan. Eigenlijk is het een spiegeling van het gedrag van de volwassenen, ook hier vormen zich kliekjes om populaire figuren heen en worden mensen al naar gelang hun aanzien wel of niet uitgenodigd voor feestjes.
Het boek is vlot geschreven en omdat het zich in Bloemendaal afspeelt herken je veel van de beschrijvingen van de omgeving. En eigenlijk is het ook heerlijk om je te verkneukelen over het snobgedrag van de poeners en de patsers.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten