vrijdag 26 april 2013

De baard van God

De nieuwste productie van Hotel Modern, De baard van God, lijkt een beetje op twee gedachten te hinken. Bij het betreden van de zaal krijgt iedereen een boardingpass en de mensen die 'businessclass' blijken te reizen boffen want die krijgen een glaasje wijn en later wat nootjes. Dat lijkt de opmaat voor een grappige avond maar dan volgt het verhaal van  Joost, de vader van een van de actrices. Joost is een paar jaar voor zijn overlijden geïnterviewd en zijn verhaal horen we in de voorstelling. De beelden die we tegelijkertijd op een groot scherm zien worden gemaakt door met vingercamera's kleipoppetjes te volgen, een hele geslaagde combinatie. Het is een mooi maar zwaar verhaal over het Joodse gezin in de oorlog. Ze probeerden te vluchten maar toen dat niet lukte zijn ze allemaal gescheiden ondergedoken. De vader van Joost overleefde de oorlog niet en het is hartverscheurend om de oude man na al die jaren nog te horen huilen om dat verdriet.
Het verhaal over de baard van God is veel luchtiger. God zou meegewerkt hebben aan deze productie, maar zoals dat gaat worden er vaak scènes uitgeknipt en er is niet veel van zijn aandeel overgebleven. Wel zien we wat homevideo's van God over de schepping. We zien God uit een hand vol brij een banaan maken. Het is gewoon een omgekeerd afgespeeld filmpje, maar erg grappig.
Een ander verhaal gaat ook weer over dood en afscheid nemen. Een oude vrouw sterft en haar dochter moet het huis uitruimen. Hoewel zij verbeeld wordt door een simpel kleipoppetje is de sfeer van verdriet en herinneringen heel goed getroffen.
Na afloop mag het publiek, zoals altijd bij Hotel Modern, weer op het podium tussen de rekwisieten kijken. En als je dan die losse beentjes, kartonnen geveltjes en halve popjes ziet realiseer je je weer hoe bijzonder het is dat de spelers je hiermee moeiteloos meenemen in hun verhaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten