donderdag 26 januari 2012

De baai van Nice

Poeh, dat viel niet mee. Ik kom net van De baai van Nice vandaan, een Toneelschuurproductie. Ik was gelokt door Leny Breederveld die ik altijd een zeer geestige actrice vind. Het stuk gaat over een moeder en dochter die in een museum zijn waar de moeder (ooit leerling van Matisse) een vermeend schilderij van Matisse op echtheid moet beoordelen. Het is Leningrad, jaren vijftig. Leny speelt de moeder en dat doet ze goed, een vrouw die geen blad voor haar mond neemt en haar dochter flink de waarheid zegt als die vertelt te willen scheiden. Er wordt veel over Matisse gesproken, maar zijn schilderij wordt nauwelijks bekeken. Het stuk komt niet erg uit de verf, is het geestig bedoeld of serieus? De assistent die het schilderij komt brengen speelt bijna tenenkrommend schooltoneel als onhandige stuntel en ook de nieuwe liefde van de dochter voegt weinig aan het stuk toe. Het is allemaal erg statisch en wordt maar niet diepgravend of echt grappig.
Pluspunt is het mooie toneelbeeld, helderwitte vloer met wanden die totaal bedekt zijn met een afbeelding van een Rubensiaans schilderij en de schitterende jaren vijftigkleding van de dames.

1 opmerking:

  1. Hmm... hij stond op mijn lijstje om deze week te gaan zien, deze voorstelling. Maar ik begin nu toch wel een beetje te twijfelen na jouw recensie..

    BeantwoordenVerwijderen