Mijn ouders waren daar lid en ik mocht vaak mee. Na het beklimmen van een uitgesleten stenen wenteltrap betrad je een ruimte met veel houten boekenkasten, kaartenbakken en hekjes. Hier heerste een gewichtige sfeer, er werd slechts gefluisterd en als er iemand kuchte werd er afkeurend gekeken.
Toen ik zes was en zelf kon lezen mocht ik eindelijk zelf een boekje uitkiezen. Dolgelukkig koos ik een boek over twee kabouters. Groot was de ontgoocheling toen ik het thuis na een kwartier al uit had.
De foto is uit een oud album. Van deze inrichting herinner ik me niets, maar ja, 1932 was ook wel ver voor mijn tijd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten