vrijdag 29 februari 2008
Bedrijvigheid in Schoten
Ferry van der Peet van de werkgroep heeft zoveel respons gekregen dat er zelfs nog een vervolgexpositie zal worden ingericht, waarschijnlijk in december.
dinsdag 26 februari 2008
Japanse puzzels
Het grappige is dat hoe langer je het doet, hoe meer trucjes je ontdekt en hoe gehaaider je word. Maak je echter ergens een foutje, dan kan dat pas aan het eind van de puzzel duidelijk worden en weet je nooit meer waar je precies de mist bent ingegaan. Mijn oplossing is dan: boekje dichtklappen en iets heel anders gaan doen. Het is trouwens verbazend hoe je na een pauze weer met een frisse blik kijkt en dingen ziet waar je voordien totaal overheen keek.
Ik geef hier een voorbeeld van een Japanse puzzel, maar wees gewaarschuwd, voor je het weet ben je verslaafd!
En hier de uitwerking en oplossing (je moet wel door je oogharen kijken!)
maandag 25 februari 2008
Daklozen on ice
Al vóór de voorstelling is de sfeer aanwezig, kommen snert worden uitgedeeld en zwervers dringen zich door het wachtende publiek om te bedelen of een daklozenkrantje te verkopen. Als de zaal opengaat wordt omgeroepen dat we, wegens omstandigheden, door de uitgang naar binnen moeten en daar wurmt het publiek zich door de kleedkamers van de sterren, de daklozen, daarbij voorzien van passend commentaar van de dames en heren.
De show begint als een soort Idols, compleet met jury (waarin de Rotterdamse Joke Bruys) maar loopt al snel compleet uit de hand als een van de schaatsers een uitgeprocedeerde asielzoeker blijkt te zijn waar jacht op gemaakt wordt. Niets is te dol, zelfs een echt politiebusje komt het ijs opgereden, pilaren worden omver gereden maar aan het eind komt alles goed. Een van de zwervers wordt herenigd met zijn dochter, de presentatrice vindt in een andere zwerver haar opa terug en de (Peter R.de Vries lookalike) presentator blijft tot het einde toe met ijzeren glimlach de chaos positief becommentarieren ("en dat allemaal live op RTV Rijnmond, dames en heren!").
Een leuke voorstelling waarin de acteurs (want dat zijn het natuurlijk) hun beste schaats voorzetten.
Nog te zien tot en met 2 maart in Las Palmas, Rotterdam.
vrijdag 22 februari 2008
Aanstormend talent
donderdag 21 februari 2008
Boven is het stil
Helmer, de hoofdpersoon, neemt wraak op zijn oude vader. Na de dood van Henk, Helmers tweelingbroer, moest Helmer van zijn vader met zijn studie stoppen en in Henk´s plaats meewerken op de boerderij.
Het is nooit in zijn hoofd opgekomen om zijn leven in eigen hand te nemen.
Waarom is het nou zo´n mooi boek? Bakker schrijft in een bedriegelijke eenvoudige stijl, zeer passend bij de hoofdpersoon. Het decor van het boerenland en de terloopse beschrijvingen van de natuur in Waterland, waar het boek zich afspeelt, geven een sfeer weer van weidsheid en stilte. De hoofdpersoon is heel eenzaam, het leven glipt door zijn vingers, hij maakt geen duidelijke keuzes. Toch eindigt het boek positief, Helmer´s leven neemt een wending.
Dit is, na wat vingeroefeningen, de eerste echte roman van Gerbrand Bakker. Ik kijk uit naar zijn volgende boek.
dinsdag 19 februari 2008
Hofjeskrant
Sindsdien kom ik hem geregeld tegen. Vanochtend weer in het Haarlems Dagblad waar Ko van Leeuwen een artikel over hem schrijft omdat hij de Hofjeskrant heeft bedacht. "Eigenlijk alleen maar omdat ik dat leuk vind," aldus Willem. Prima motivatie lijkt me.
En die Hofjeskrant, die had ik natuurlijk allang in huis!
maandag 18 februari 2008
Terrasje
Ideaal om op een terrasje neer te strijken, zoals hier bij voorheen ‘De Stinkende Emmer’.
zondag 17 februari 2008
Weekend
zaterdag 16 februari 2008
Halte Station
Hier zijn wij op het Stationsplein, nog zonder enig wachthokje. Er reden grijze stadsbussen, zoals hier lijn 1 naar Heemstede, met nog een trektouwtje in plaats van een stopknop. Fier wapperende vlaggen wezen op buitenlandse connecties. Je kon hier nog rustig parkeren en de Panorma had een mooie lichtreclame op het dak van de VVV.
Het was lente, de bloemenmeisjes waren ongetwijfeld ergens hun opwachting aan het maken.
Is het rond 1960?
donderdag 14 februari 2008
Wie wat bewaart (2)
Zo ontdekte ik weer de foto´s van mijn eerste kamer. Ik woonde in de Jansstraat naast het gebouw van Zang en Vriendschap. De kamer was nog geen 3 bij nog geen 3 meter. De vloer liep zo scheef dat alles wat je liet vallen zich automatisch verzamelde onder de wastafel. Als je van de wastafel naar het bed liep was het alsof je een heuvel beklom.
Het was in de jaren zeventig, zie mijn Afghaanse jurk daar hangen! Nu doet het me denken aan een boerka, maar in die tijd was het echt hip! De groentekistjes, tevens het enige meubilair dat ik van mezelf had, kocht je op de markt voor vijf gulden statiegeld. Trouwens ook reuze handig bij verhuizingen. Dat wasje in die emmer, ik vraag me af waar ik dat gedroogd heb?
Het is de tijd van kamerplanten, rieten mandjes en macramé, maar ook van Jimi Hendrix (die was toen allang dood, maar ik had hem net ontdekt). In de Toneelschuur kwam ik ook al, gezien het jaren zeventig-logo boven de spiegel.
Qua kamers is er weinig vooruitgang geboekt in Nederland. Het is nog steeds een schaars goed, een kwestie van pech of mazzel en de meeste studenten betalen een behoorlijk deel van hun budget aan huur. Maar de groentekistjes zijn verruild voor Ikea!
woensdag 13 februari 2008
Aaf
Nu ben ik halverwege het boek en ga ik verder lezen met een heel andere blik....
dinsdag 12 februari 2008
Winkeldames
zondag 10 februari 2008
Wie wat bewaart...
Maar als je dan weer eens alles gaat sorteren kom je weer de prachtigste dingen tegen. Zoals een doos vol met krantenknipsels over jubilerende buurtjes, voetballende huisgenoten, een geridderde oom en andere interessante artikelen.
Zo wijdt het Haarlems Dagblad in 1997 twee stukjes over een hier in de straat ontsnapt slangenpaar. Volgens de krant waren ze niet gevaarlijk maar het was toch niet zo'n prettig idee om je kleuter in de zandbak te laten spelen.
Na enige weken werd er één teruggevonden. Buurjongetje Daan schrok zich een ongeluk toen hij 's ochtends zijn cavia wilde gaan voeren. U raadt het al, in plaats van de cavia lag er nu een volgevreten slang in de kooi. Met een bobbel in zijn buik, ja inderdaad. Van de andere slang is nooit meer iets vernomen.
donderdag 7 februari 2008
Maak dat de kat wijs!
Op een dag kwam ik in het bezit van een poezenkussen. Carolien was de enige kat in huis die het opviel, ze was er een beetje bang voor. Alle andere katten negeerden het ding.
Ik heb me altijd afgevraagd of Carolien nou zo slim was dat ze zag dat het kussen iets voorstelde, of dat ze zo stom was om te denken dat het een echte kat was…
dinsdag 5 februari 2008
Land en Bosch
Het adres was Spruitenbosstraat 1 in Haarlem. Na bejaarden heeft het pand ook broeders gehuisvest en tegenwoordig is het een studentenhuis (meldt Haerlemsch StudentenMagazine Studentenproost). Dat zal even wennen zijn geweest voor de buurt.
Op de kaart is alles nog pais en vree. Het is omstreeks 1970 denk ik.
zaterdag 2 februari 2008
Nostalgische nering
Dus, haal je ouders op uit het bejaardentehuis en ga even langs bij filiaal Noord van de Stadsbibliotheek, Planetenlaan 170.
Gratis entree tijdens de openingstijden.
vrijdag 1 februari 2008
De dingen
Omdat ‘dingen’ het thema van Gedichtendag was openden presentatoren Gerrie Hondius en P.M.Delèfre daar gisteren de poëzieavond mee. Vanwege deze Gedichtendag was het weer poëziecafé in de Stadsbibliotheek, compleet met de vanouds bekende haperende geluidsinstallatie. Bloednerveuze en doorgewinterde blasé dichters lazen voor, waarvan de jongste, Tim Neutel, pas 13 jaar was! In de pauzes trad de Haarlemse groep Brother Flower op met sympathieke Americana. De driekoppige jury gunde Wim Groenhart de hoofdprijs, terwijl de charmante Sara Hussein Ali de aanmoedigingsprijs won omdat ze voor het eerst in het Nederlands haar gedichten schreef.
In het laatste intermezzo hield Martin Lips, eehh, Paul Ros op zijn bekende hysterische wijze een lyrisch betoog over gedichten die aansloten bij het met ‘dingen’ behangen decor.
Er werd gedronken, er werd gepraat, er werden contacten gelegd, het was een geslaagde avond.
En nu weer over tot de orde van de dag, tralalala de dingen, de doodgewoonste dingen…