zondag 30 december 2007

De gelukkige klas

Met duizenden is dit boekje uitgedeeld tijdens de Nederland Leest actie van de bibliotheken dit najaar: 'De gelukkige klas' van Theo Thijssen.
Meester Staal vertelt in zijn dagboek over het wel en wee van zijn klas. Hij is erg begaan met zijn kinderen, maar laat tegelijktertijd ook zijn eigen tekortkomingen en twijfels zien. Hij geniet als hij zijn kinderen ziet groeien door kennis, maar wordt ook geïrriteerd door alle regels waar een onderwijzer zich (ook toen al) aan dient te houden. Hij schets een mooi beeld van zijn zorgenkindjes en zijn favorieten. In feite is elk kind hem even lief. Staal is een hartstochtelijk schoolmeester, hij maakt van hem en zijn klas een eenheid. Buiten de liefde voor het onderwijs geeft dit boek ook een heel mooi tijdsbeeld van het begin van de vorige eeuw.
Nog niet gelezen? Begin dan vandaag maar!

woensdag 26 december 2007

Leven aan het hof

Dorine Hermans en Daniela Hooghiemstra schreven het boek: 'Vertel dit toch aan niemand': Leven aan het hof. Aan de hand van brieven die hofdame Henriëtte van de Pol schreef aan haar moeder schetsen zij een beeld van het leven aan het hof in de 19e eeuw.
Henriëtte kwam in 1880 in dienst bij koningin Emma, een godsgeschenk voor haar familie, want zo wist zij de status van haar familie behoorlijk op te halen. En status en regels was al waar het leven om draaide in die tijd. Een hofdame werd slecht betaald, want om het geld zou je toch geen hofdame willen zijn, er werd over geld überhaupt niet gesproken. Maar wel werd verwacht dat Henriëtte haar japonnen in orde had, want een hofdame moest natuurlijk wel de toon aangeven in de heersende mode. Voor alles waren regels, hoe je moest lopen, zitten en waarover men moest spreken. De verhouding met koningin Emma was altijd in een spagaat, Henriëtte vond haar erg aardig, maar mocht tegelijkertijd nooit echt intiem met haar zijn. Ze speelde altijd een rol en kon nooit echt zichzelf zijn. De koning en koningin werden constant naar de ogen gekeken en zij verlangden ook totale overgave. De hofhouding diende als buffer tussen de vorst en het gewone volk en vormde een zeer gesloten bolwerk.
Daarom is dit boek een zeer interessant inkijkje in het leven aan het hof in die tijd. In deel twee van het boek wordt het leven in onze tijd aan het hof beschreven, de standenmaatschappij is afgebroken, maar het Koninklijk Huis is overeind gebleven.

maandag 24 december 2007

Antiprop

De NS is nog steeds naar een manier op zoek om de passagiers vlot in en uit de trein te krijgen. Terwijl ik ze een jaar geleden al een gouden tip aan de hand heb gedaan: eenrichtingsverkeer!
In een brief werd ik wel bedankt voor mijn meedenken, maar er iets mee doen ho maar. Nu overwegen ze de invoering van een informatiesysteem waardoor passagiers kunnen zien waar zij het beste kunnen instappen. (Ik zie die hele kluit al en masse hollen naar de aangegeven plek, om dan alsnog daar te gaan proppen).
Waarom zo ingewikkeld, hou het simpel NS!

zondag 23 december 2007

Spinvis

Jaren geleden kende ik hem al van dat liedje over een snelweg, (Bagagedrager?) maar hij sprak me nooit zo aan. Wat ik wel bijzonder vond was dat hij in zijn eentje op zijn zolderkamertje hele CD’s in elkaar zat te knutselen. Ondertussen werden steeds meer mensen om mij heen fan, zelfs mijn eigen kinderen. Dus toen Spinvis (alias Erik de Jong) gisteren in het Patronaat optrad moest ik zelf maar eens een kijkje nemen. Zoon M. van 15 voorzag dat er alleen maar veertigplussers in de zaal zouden zitten, maar die waren vorige maand al in de Philharmonie geweest. Nu was de beurt aan twintigers, dertigers en alto’s.
Spinvis speelde met een zevenkoppige band, met naast drums, toetsen en gitaar ook een celliste, en op trompet (èn trommelend op een stuk golfplaat en een autostuur) Hans Dagelet, bofte ik even!
Ik ben niet teleurgesteld, ze speelden bijzondere liedjes met aparte, soms bijna surrealistische teksten. De begeleiding was erg afwisselend en daardoor bleef het boeien. Een aantal liedjes kende ik al, zoals Wespen op de appeltaart of, Ik wil alleen maar zwemmen. Heel bijzonder was de uitvoering van het nummer Dag 1, de harteklop waarover het liedje gaat voelde je door de hele zaal gaan. Bij de toegift Smalfilm, over een verwarde vrouw, werden getekende beelden uit het liedje geprojecteerd, dus dat kan hij ook al! En uiteraard speelde hij Eva, (‘ik hou de wereld in mijn hand…’) van Lennaert Nijgh, heel toepasselijk hier in Haarlem.
Ik vond het alleen wat duister op het podium, nauwelijks een spotje gericht op Spinvis of, (desnoods) Hans Dagelet. Maar volgens zoon F. was dat alleen maar prettig, dat leidde niet af van de muziek.
Spinvis heeft er een fan bij, volgende keer ga ik er weer heen. En mijn zoons? ‘Een vèt concert!’

zaterdag 22 december 2007

Levende kerstkaart

Vandaag zijn er vast duizenden foto’s gemaakt, de één nog meer cliché dan de andere, maar o wat was het mooi buiten!

donderdag 20 december 2007

Heinz Poortvliet

In de jaren zeventig was hij mateloos populair bij het grote publiek, Rien Poortvliet. Zijn natuurgetrouwe illustraties spraken veel mensen aan. In de kunstwereld werd hij verguisd, te braaf, te voorspelbaar.
Hij was een ambachtsman, maakte het ene boek na het andere, in enorme oplages. Stuk voor stuk duiken ze nu weer op in de kringloopwinkels.




Mijn kinderen hebben geen idee wie hij was, die lezen alleen strips….

woensdag 19 december 2007

Vanuit de lucht

Prachtige foto’s staan er in het boek Haarlem vanuit de lucht.
Niet alleen heerlijk om uren boven te turen maar ook handig als je bijvoorbeeld de weg zoekt in de Zuiderpolder…

maandag 17 december 2007

Telephoonbriefjes

Geïnspireerd door de tentoonstelling Een boekje open amuseer ik mij momenteel met het boekje 'Telephoonbriefjes en andere curiosa' door Lodewijk van Deyssel (pseudoniem van K.J.L.Alberingk Thijm). In de jaren dertig van de vorige eeuw, toen de telefoon nog een ingewikkelde nieuwerwetsigheid was, wenschte de Heer Alberdingk Thijm zich niet met dergelijke zaken te bemoeien. Daarom schreef hij zijn wensen op briefjes die door zijn huishoudelijke dienst moesten worden doorgebeld. Niet alleen de dienstbode werd zo ingeschakeld, maar ook de winkelbediende, krullenjongen, fietsbode of taxichauffeur al naar gelang de ernst van de zaak. Dat varieerde van het 'per snelste gelegenheid doen bezorgen van een inktlapje van onharig goed' door kantoorboekhandel Bosse tot het 'onmiddellijk bezorgen van een ons cheeselets (tsjieslets schrijft A.T. er achter) met een emmertje ijs en twee flesschen Rijnwijn per taxi'.
Was zijn manier van doen normaal in die tijd of vond men toen al dat hij zich gedroeg als een verwend kind? In ieder geval geestig om te lezen.

zaterdag 15 december 2007

Luna

Gisteren werd Luna, het Haarlemse uitgaanskrantje van Marcel Schmidt, twintig jaar. Tout Haarlem was samengehoopt in het Patronaat om dit mee te vieren. Na een optreden van Badmutsz (dat ik zelf gemist had maar `iets artistieks´ was volgens mijn buurvrouw), reikte Marcel Schmidt het boek ´Sterren en streken´ uit, een bundel columns uit 20 jaar Luna, aan de schrijver Warry van der Leen. Dat schrijver en uitgever elkaar al jaren kenden bleek wel uit het informele overhandigingsgebaar dat Marcel gebruikte: ´Hier!´. Warry kreeg tot zijn afgrijzen/blijdschap nog een kleinood van Piet Zwaanswijk, voor op de schoorsteenmantel.
Daarna was het tijd voor feestmuziek. Marcel had, volgens eigen zeggen, enige maanden gitaarles genomen en speelde met zijn band een aantal Bob Dylansongs waar hij verrassend genoeg het juiste stemgeluid voor bleek te hebben.
Vervolgens was de beurt aan Jan Rijbroek, ´herkenbaar aan géén paardenstaart´ die op het podium zijn eigen feestje vierde.
Slotstuk van de avond was een hardrockparodieband, een kruising tussen AC/DC, Jon Bon Jovi en Kiss. Mèt zangeres, en weest niet langer bedroefd dames en heren, Mariska Veres IS ALIVE!
Waarna de menigte zich samenpropte om in het Patronaatcafé tot in de kleine uurtjes verder te gaan feesten.

dinsdag 11 december 2007

Jarig!


Verjaardagspost!
Vandaag is Wilikditwel één jaar geworden.
Nooit gedacht toen ik dit schreef.
We nemen er maar een taartje op!

maandag 10 december 2007

Kerstboom

Gisteren stond de kerstboom op de Grote Markt er prachtig bij voordat onverlaten er in klommen. Wel dacht mijn sombere ik meteen: dat is dus een heel groot kaal gat in het sparrenbos waar hij gekapt is. Maar "de Haarlemmer" meldt: De gemeente Haarlem streeft ernaar geen kerstbomen speciaal te laten kappen. De aannemer die de bomen levert speurt het hele jaar naar geschikte bomen die al op de nominatie staan om gekapt te worden. Dit jaar komen de kerstbomen (op het Nieuwe Kerksplein staat er ook een) van een particulier die ze vanwege een verbouwing toch al zou laten kappen.
Bovendien hangen er energiezuinige lichtjes in.
Goed zo gemeente Haarlem!

zondag 9 december 2007

Ach anders is het ook zo kaal

Ze wilden er eerst niets aan doen…

zaterdag 8 december 2007

Larkin Grimm

Ik heb nog steeds geen idee wat het nu eigenlijk is, Irrational Library. Iets met gedichten, boeken en muziek of zo. Maar in ieder geval waren ze zo wijs om gisteren Larkin Grimm naar het Patronaat te halen, het Appalache meisje met de stem als een kruising tussen Devendra Banhart en Joni Mitchell. Misschien kwam het door de tijdsdruk, (ze kreeg maar een half uurtje om deze avond op te treden) dat ik haar niet zo geïnspireerd vond in vergelijking met vorige optredens die ik van haar zag. Toen nam ze veel meer de tijd om met haar publiek te praten, waardoor haar persoonlijkheid meer naar voren kwam. Haar hippieopvoeding kwam toen duidelijk tot uiting toen ze kritisch over de aarde en het belang van water sprak en zelfs de ruimte waarin ze speelde, de bovenzaal van Paradiso, een soort zegening gaf. Daardoor kreeg je toch een beetje het gevoel naar een soort hogepriesteres te kijken. Ze speelde toen ook de dulcimer, een soort schootharp.
Niettemin blijft een optreden van haar bijzonder, met die stem die van laag naar overslaand hoog en van sprookjesachtig zacht naar orkaansterkte kan gaan. En, niet verkeerd om zo’n concert bij te wonen riant op een bank, met salontafeltje voor je drankje, in het bovenzaaltje van het Patronaatcafé. En nog gratis ook!

donderdag 6 december 2007

Kersttroep

Verbazend wat er elk jaar weer voor kerstzooi wordt bedacht:

Kerstnachthemd! Mèt kerstmuts!
Vóór een kerstmuts zal je bedoelen!
.

dinsdag 4 december 2007

Etalages kijken

Een tijdje waren ze helemaal verdwenen, de Sinterklaasetalages, waar je als kind met je neus tegen de ramen gekleefd zat. Bij V & D konden ze dat goed, een hele etalage met alleen maar speelgoed, rijdende treintjes en bewegende beren. Daartussendoor natuurlijk buitelende zwarte Pieten, pepernoten en de staf van Sinterklaas. Nadat de kerstman een tijd de overhand had begint het erop te lijken dat de Sinterklaasetalage langzaam weer terugkomt.
Bij het Pfaff Naaimachinehuis hebben ze het wel begrepen.

vrijdag 30 november 2007

Haarlemse bloemenmeisjes

In 1967 kon je dit tafereel zomaar aantreffen op de Grote Markt:

Het zijn drie delen uit een serie van Peter Dicampos.
Het maakt wel nieuwsgierig naar de andere delen.


donderdag 29 november 2007

Ko de Boswachter

Vanmorgen flitste hij plotseling weer even over het scherm: Ko de Boswachter, een geweldig leuke televisieserie uit de jaren 90. Mijn kinderen vonden het wel aardig, maar ik genoot met volle teugen: Ko (Burny Bos) 'woont' in een geweldig campy decor, een kitscherig boswachtershuisje, als een soort uitvergrote koekoeksklok, met hertenkoplampjes en ruwhouten stoeltjes. Hij beleeft avonturen met zijn vriend Anton Gleuf, een bijna maniakale postbode, geniaal gespeeld door Paul Kooij. Af en toe figureert er nog iemand in een gastrol, niet de minsten, bijvoorbeeld Annet Malherbe of Beppie Melissen. Ko vertelt over dieren en Anton Gleuf behandelt de binnengekomen post. De begintune is trouwens ook bijzonder passend, klik op het filmpje hieronder.
Als ik het nu terugzie vind ik het nog steeds geweldig, helemaal goed!
Vanmorgen gezien op één of ander duister kanaal van UPC? rond half tien. Morgen weer? Geen idee, ik heb gelukkig nog de video!

dinsdag 27 november 2007

Haarlem-Oost

Ik ben geboren in Haarlem-Oost, in de Slachthuisbuurt. Ik heb er niet zo lang gewoond maar voor degenen die meer herinneringen aan deze wijk hebben:
Haarlem-Oost heeft een leuke digitale wijkkrant, met een uitgebreid archief aan herinneringen
(Zo was het toen): http://wijkkrant-haarlem-oost.nl/.

maandag 26 november 2007

Vondst


Mmmm, wat ik laatst weer bij de kringloop vond!
Het plakboek van Ivonne, die nu waarschijnlijk wel tegen de zestig zal lopen. Niet te weerstaan, zoveel nostalgie en heerlijke kitschplaatjes!
Ik denk dat ze dit plakboek begon als jong meisje, toen ze foto’s spaarde van hondjes en poesjes.
Na een paar bladzijden stapt ze over op zangers en filmsterren, zoals Fats Domino en een vrouw met flinke wenkbrauwen die ik niet ken, is het Conny Froboess? Engels is in die tijd nog echt nog een vreemde taal: "De Bleudamonds".
Geweldig dat er een stapel nog in te plakken plaatjes bij zit, waarvan de achterzijden net zo interessant zijn als de voorkanten.



Alles gaat voor bij, al deze bewonderde sterren zijn nu in de tachtig of dood.

Voor de liefhebbers: klik op het plaatje voor een vergroting!

zaterdag 24 november 2007

Koop niets!

Vandaag is het de laatste zaterdag van november, oftewel "Buy Nothing Day". Op zijn Nederlands "Niet-Winkeldag". Het is een oproep aan de consument om eens stil te staan bij zijn koopgedrag en de economie die maar moet blijven groeien, het verwoestende gebruik van grondstoffen, de 24-uurseconomie en de ongelijke verdeling van rijkdommen op de wereld.
Alhoewel geld nog steeds allesbepalend is in de westerse wereld merk je dat er steeds meer waardering komt voor zaken als rust, meditatie, en onthaasting.
Ha, zijn wij ook eens trendsetter! Echtgenoot en ik werken al jaren allebei part-time, hebben een klein huis, geen auto, wasdroger, of afzuigkap en zijn toch bijzonder tevreden met ons leven. We hebben GENOEG!

donderdag 22 november 2007

Maquettes

Degenen die, net als ik, liefhebber zijn van maquettes moeten af en toe eens binnenstappen bij het ABC. Dit is het Architectuurcentrum van Haarlem waar plannen worden gepresenteerd over de bouwkundige toekomst van Haarlem, vaak vergezeld van een maquette. Zoals deze waar de enorme bouwput van de Raaks wordt gesymboliseerd door een simpel graafmachientje.
Als je daar dan hebt rondgeneusd, stap dan ook even bij de buurtjes binnen, het Historisch Museum. Daar is behalve de tentoonstelling ‘Een boekje open’ ook een hele leuke audio-visuele presentatie over de geschiedenis van de stad Haarlem. En jawel, mèt maquette!

dinsdag 20 november 2007

Een boekje open

Een boekje open...Haarlem, stad van drukkers, uitgevers en schrijvers, deze tentoonstelling staat momenteel in het Historisch Museum.
Een kleine expositie, maar zeer smaakvol ingericht. Er is een complete studeerkamer met waardevolle boekenkast nagebouwd, er liggen telephoonbriefjes van Lodewijk van Deyssel en de typemachine van Louis Ferron staat er. Tien Haarlemse schrijvers worden belicht, het bibliotheekwezen en Lourens Coster natuurlijk. Tot slot een fotoserie over bekende Haarlemmers met hun lievelingsboek.
Beknopt en lang niet volledig, maar leuk om even binnen te lopen.
Nog tot 31 mei 2008 te zien in het Historisch Museum.

zaterdag 17 november 2007

De 43e April

Zo heet de maandelijkse avondopenstelling van museum van de psychiatrie het Dolhuys. Genoemd naar de waan van Gogol’s romanfiguur Poprisjtsjin die meende dat hij op die datum koning van Spanje was geworden. Elke 43e april bestaat uit muziek en een andere bijzondere activiteit, zoals bijvoorbeeld een boekpresentatie.
Componist Ernst Oosterveld heeft voor het Dolhuys een concertserie gemaakt met de titel ‘Stemmingswisselingen’. Gisteren trad hij op met Martin van Duynhoven op drums en Ben Gerritsen achter de marimba/vibrafoon. De, soms wat toegankelijker, dan weer wat experimentelere muziek paste uitstekend in de entourage van de ontmoetingszaal.
Volgende 43e april valt op 21 december. Dan treden Pierre van der Linden en Floris Mulder op.

vrijdag 16 november 2007

Kunstbakfiets

Is hij niet geinig, deze bakfiets?
Beschilderd door Hannes Kuiper en te gebruiken voor culturele evenementen. Deze week in gebruik in Bibliotheek Noord.
Wel even voorzichtig met opstappen!
Reserveer hem bij promotie Haarlem.

dinsdag 13 november 2007

Moeilijk, moeilijk

Wat zal ik doen, de Haarlem Stadsagenda aanschaffen terwijl ik al een agenda heb, (en die bovendien geen ringbandje heeft en eigenlijk veel te groot is), òf wachten tot het boek ‘Haarlem vanuit de lucht’ verschijnt?
Ze bevatten namelijk allebei van die fijne luchtfoto’s gemaakt door ‘Pictures from above’.
Zoals deze, van de Damstraat, waarbij die rare rechthoek de ingang van de parkeergarage blijkt te zijn.

maandag 12 november 2007

Haarlems detail

Kijk eens hoe schattig! In de Coornhertstraat heeft men oog voor detail.

zondag 11 november 2007

Sint Maarten

Traditigetrouw stormt het op 11 november, Sint-Maarten. Vandaag lopen de kinderen langs de huizen met lampionnetjes, zingen een liedje en krijgen snoep. Zo wordt sint Maarten herdacht, de Romeinse soldaat die zijn halve mantel aan een bedelaar schonk.
Onze ouders gingen langs de deuren met een uitgeholde knol, ik zelf met een lampion met een echt kaarsje, dat steevast uitwaaide of in de fik vloog bij het minste zuchtje wind. Mijn kinderen hadden een lampion met een lampje op batterijen. Zal de traditie verloren gaan? Ik vrees dat mijn kleinkinderen straks als heks verkleed zullen gaan met de kreet ‘trick or treat!’. Halloween rukt op!
Kapperszaak ‘En nou??’ in de Leidsestraat vindt het geen punt.

vrijdag 9 november 2007

Tante Patent

Als je zo’n leuke flyer ziet, verwacht je natuurlijk ook een hele bijzondere voorstelling. Nou, dat is Rieks Swarte ook weer uitstekend gelukt. Het verhaal over tante Patent is van Annie M.G.Schmidt. Als Tante een perenboompje plant stuit ze op een grote pot. Haar huisarts (dokter Virus!) heeft wel oren naar die pot en neemt hem mee. Dan komt er een Batavier opdagen (het is een verhaal van A.M.G…) die zijn offervat (wat de pot blijkt te zijn) opeist. Tja, dan volgt natuurlijk een hilarische speurtocht naar de pot met een woedende Batavier en een kalmerende Tante Patent en een heel dorp in opschudding.
Rieks Swarte heeft zich weer uitgeleefd in de meest fantastisch simpele, maar o zo geniale decors: een huis als een uitklapboek, een opklapontbijt, een gehaakte potplant (duidelijk dood!) en poppen die bespeeld worden door zeer zichtbare acteurs die je al snel vergeet, òf die net zo leuk zijn als de pop-acteur. Voor een bijna onmogelijk rekwisiet zoals een vliegtuig maakt hij er gewoon een van bordkarton en een paar knipperende fietslampjes, je fantasie doet de rest.
De acteurs zijn ook geweldig, met name Ferdi Jansen, die met zijn harige benen in keurig gehaakte slofjes een zeer geloofwaardige Tante is en Rogier in ‘t Hout die van het ene typetje in het andere vliegt. Een familievoorstelling om van te smullen, nog vanavond en morgenavond in de Toneelschuur en als je deze kans mist, ook nog in december.

donderdag 8 november 2007

Muziek in ontwikkeling

Een oude kerk, een schemerlamp, een muziekstandaard en een violiste. Meer is er eigenlijk niet nodig voor een mooi concert.
Muziek in ontwikkeling is een project van Ziggy Klazes en Suzanne Groot. Suzanne is violiste en speelt in leegstaande ruimtes, die bij uitstek geschikt zijn voor haar spel. Vanmiddag in de Jopenkerk speelde zij voor een man of vijftig sonates van Bach, wat prachtig klonk in die kale ruimte. Zullen we die Jopenkerk maar gewoon zo laten en als concertzaal gebruiken?
Muziek in ontwikkeling is een ontzettend leuk initiatief: kleinschalig, Haarlems en nog gratis ook, wat wil je nog meer.
Het volgende optreden is in december op de bouwplaats van de schouwburg. Hou de site in de gaten.

dinsdag 6 november 2007

Kaartje uit Haarlem

Voor degenen onder ons met een nostalgische inslag: a.s. vrijdag verschijnt er weer een Haarlems ansichtenboek.
Het is het derde boek van Tom van Leersum, de bezitter van 50.000 ansichtkaarten!
Na deel 1, Dank voor je ansicht, met kaarten van Haarlem rond 1900, en deel 2, De groeten van Jos en Marietje met Haarlemse ansichten van 1910 tot 1940, verschijnt nu het 3e deel, Een kaartje uit Haarlem over de periode 1940-1960.

zondag 4 november 2007

Kunstlijn

De kunstlijn was weer een groot succes dit weekend. De Jopenkerk veranderde van galerie in bierstube in een bruisende salsazaal, nou ja, eventjes dan, het blijft wel Haarlem natuurlijk.
Behalve voor de kunst is het natuurlijk ook erg leuk om allerlei panden zomaar eens binnen te kunnen lopen en te kijken wat voor schatten erachter verborgen liggen. Zoals bijvoorbeeld de Palmkas, waarachter een prachtige binnentuin schuilgaat.
‘t Is me nu ook duidelijk waarom het atelier Palmkas heet.

vrijdag 2 november 2007

El en Ben

De spelers van Theatergroep Eglentier gaan al jaren na hun repetitieavond een afzakkertje halen bij café El en Ben aan de Krocht. Daarom vond Jos Ahlers dat het nu tijd was om een toneelstuk te schrijven over dit café. Het werd een heuse musical.
Op de avond van het songfestival zitten de stamgasten aan de bar bij El als het bericht komt dat iedereen moet binnenblijven vanwege een ontspoorde ammoniaktrein. Als de TV uitvalt besluiten ze er het beste van te maken en organiseren ze een karaokeavond met Nederlandse songfestivalhits. Dan komt er een vreemdeling binnenvallen die het café blijkt te hebben gekocht. Paniek bij de gasten en uiteraard is er na deze cliffhanger pauze. Overbodig te zeggen dat daarna alles weer op zijn pootjes terecht komt. Dit tamelijk simpele verhaal wordt met veel plezier gespeeld door de acteurs die met de onmogelijkste pruiken zijn uitgedost. Zo ziet El er met haar torenhoge pruik uit als een soort Madge Simpson. De zangprestaties variëren van heel aardig tot verrassend goed en aanstekelijk zijn de liedjes zeker. De keuze van Die Raeckse als locatie is perfect, de daar aanwezig bar is gelijk de spil van het decor. En dat je geen hoofdrol hoeft te spelen om de show te stelen bewijst de dronkenlap aan de bar wel, die met een dansje en een liedje de zaal voor zich inneemt.
De ‘echte’ El zat ook in de zaal (Ben is al enige tijd geleden overleden) en vond het allemaal geweldig, evenals het publiek.
Helaas voor de laatkomers, alle voorstellingen zijn al uitverkocht!

donderdag 1 november 2007

Agendakeus

De keuze van een nieuwe agenda is een secuur klusje. Formaat en uiterlijk zijn van groot belang. Liefst niet te groot, ik sleep dagelijks al genoeg mee, maar ook niet priegelig klein. Een mooi kaftje is natuurlijk een pré, maar niet minder belangrijk is de indeling: 1 week verdeeld over 2 bladzijden is prima, 1 week op 1 bladzijde kan ook, maar over 4 pagina’s is een absolute no. Het is fijn als de agenda ook nog illustraties zou hebben en een mooi duidelijk lettertje. Om het helemaal af te maken graag een ringbandje, dan kun je hem zo fijn openleggen, en een extraatje als een leeslintje of een elastieksluiting. Er gaan jaren voorbij dat ik zo’n agenda helemaal niet kan vinden en dan knutsel ik er zelf maar eentje in elkaar.
Dit jaar was ik blij verrast met het berichtje van blogcollega Rada dat er een Haarlem Cultuur Agenda verschijnt! Snel naar de winkel om deze agenda (met alle evenementen per week vermeld! èn 12 gedichten van Sylvia Hubers!) te keuren. Ja, wel wat groot en zonder ringbandje, maar wel Haarlems, dus eigenlijk onmisbaar.
Tja, ik stond al bij de kassa en toen zag ik hem. Een agenda van Robert Crumb, niet te groot, niet te klein, met ringbandje en illustraties en ook nog eens 26 ansichtkaarten erin!
Ik kon hem niet weerstaan. Maar ik beloof, als volgend jaar de cultuur agenda de helft kleiner wordt, een ringbandje krijgt en illustraties van Gerrie Hondius, dan koop ik hem ècht!

dinsdag 30 oktober 2007

Belgicum

Stephan Vanfleteren fotografeert de rafelrand van België. Niet de mooie oude steden of het schone platteland maar verweerde koppen, verveloze interieurs en eenzame zielen.
Stephan zag de kust volgebouwd worden met afzichtelijke gebouwen, wat voor hem betekende dat vooruitgang juist een afscheid betekent van iets wat er eerder was.
Uit zijn foto's blijkt zijn hang naar het bijna verloren gegane België en zijn liefde voor het land. Tot 6 januari te zien in het Fotomuseum in Antwerpen.
In de inleidende tekst bij de tentoonstelling staat: Vroeger, tijdens een college vroeg de leraar "wie kan nu iets hebben tegen de vooruitgang?" Toendertijd durfde hij niet zijn hand op te steken. Nu wel.

maandag 29 oktober 2007

Koninklijke koek

Ik was een paar dagen in Antwerpen.
En ook daar doen ze het. De koninklijke familie op de koektrommel zetten.
En daar lig je dan, op de rommelmarkt. Voor 3 euro.
Ik heb het niet gekocht. Maar wel gegniffeld.

donderdag 25 oktober 2007

Groeten uit Haarlem

Ach, hoe blij kun je zijn met een aankoop van 10 cent!
Vanmorgen gevonden bij de Schalm:

Heerlijk rustig was het die (zondag?)middag om 13.45 uur. Wat was het stationsplein ruim en overzichtelijk.
Het zal eind jaren zestig geweest zijn.

dinsdag 23 oktober 2007

Barbie

Meisjes van 50 weten jullie het nog?

Hoe we van raamkozijn naar raamkozijn renden om te kijken naar de Barbie die daar in haar standaardje te pronk stond? Welk pakje zou ze vandaag aanhebben?
Wij wisten precies op welk adres je een goedgeklede Barbie kon aantreffen. Ik weet nog een huis op de Hooimarkt waar we op weg naar de bibliotheek altijd even gingen kijken. Daar stond een Barbie die steevast de nieuwste gekochte outfit droeg. Jaren heb ik een folder met Barbiekleertjes gekoesterd, maar om daadwerkelijk zo’n setje te kopen, dat lag ver buiten mijn bereik. Mijn Barbie droeg couture van eigen hand.

De foto is uit het ‘Barbie verzamelboek’ , zeer geschikt voor het nostalgische gevoel.

zondag 21 oktober 2007

Alles is liefde

Super Hollands, dit verhaal dat begint bij de intocht van Sinterklaas in Amsterdam. Het scenario van Kim van Kooten, met alle verschillende verhaallijnen die bij elkaar komen, is leuk. De acteurs zijn goed; Carice van Houten, Thomas Acda, Daan Schuurmans, Michiel Romeyn om er maar een paar te noemen. Amsterdam ziet er op zijn voordeligst en meest romantisch uit.
Maar toch, er mist iets. Misschien omdat ik al zoveel voorstukjes had gezien en in elk tijdschrift en elk tvprogramma wel aandacht aan de film besteed werd dat ik er onwillekeurig iets heel groots en meeslepends van ging verwachten. En dat is hij niet. Het is gewoon een hele leuke film, maar eigenlijk is dat goed genoeg.
Alles is liefde, voorlopig draait hij nog wel even, dus ga er heen en oordeel zelf!

vrijdag 19 oktober 2007

Control

De groep Joy Division is in mijn idee net zo'n cultband als The Grateful Dead, ik ken er bijna geen nummer van, maar toch kom ik steeds weer die naam tegen en heel veel muzikanten zijn er door beïnvloed.
De film van Anton Corbijn, Control, gaat over Ian Curtis, de zanger van Joy Division. In zwart-wit beelden schetst de film het korte leven van deze in zichzelf gekeerde sombere en door zijn epilepsie tot medicijnen veroordeelde man. Doordat hij zich ook nog eens verdeeld voelde tussen zijn jonge echtgenote en dochter en zijn minnares voelde hij zich kennelijk zo verscheurd dat hij de toevlucht nam tot zelfdoding op 23-jarige leeftijd.
Corbijn maakte een interessant tijdsbeeld van het Engeland uit de 70-er jaren, van zowel het huiselijke leven als de muziekscene. Mooi om te volgen hoe de band zich ontwikkelt en fascinerend te beseffen dat ze met slechts twee albums inderdaad een cultstatus hebben bereikt.
(Ik herkende trouwens best veel muziek, dus dat viel weer mee)

donderdag 18 oktober 2007

Huiselijk

Het is herfst. Dat merkte ik vanmorgen gelijk toen ik wakker werd…

dinsdag 16 oktober 2007

De natuur gaat zijn gang


Elke spontaan aangewaaide boom moet je koesteren in deze CO2-rijke tijd.
Dat vind ook de Gemeente Haarlem, afdeling Kade- en Walkantonderhoud.

maandag 15 oktober 2007

Speldjes

Wie spaarde ze niet vroeger? Niemand die ze op zijn jas speldde, je verzamelde ze op een stuk schuimrubber of in een speciaal album. Voor € 2,50 kocht ik een doosje vol nostalgie op de rommelmarkt.

Drie glazen melk per dag!

Pril, gut ja, de naam van dat afwasmiddel !

En Derk de Vries was kennelijk een zelfingenomen sigarenroker.

Lodalientje was de vertegenwoordigster van Loda, een merk schoonmaakmiddelen.

De Vara deed ook mee met de speldjesrage, ik heb er nu maar liefst vier!

En tot slot Flipje, het bessenmannetje van de Betuwe.
Deze speldjes zijn denk ik veertig jaar oud, al die tijd zorgvuldig bewaard!